SVEN VANDEPUTTE
"Never give up!"
Sven Vandeputte, afgestudeerd in 1992
Master of Science in de Ingenieurswetenschappen: Chemie en materialen
Sinds 1997 ben ik werkzaam op OCAS, het OnderzoeksCentrum voor Aanwending van Staal. Het centrum maakte vroeger deel uit van de Sidmargroep, daarna Arcelor en nu ArcelorMittal.
Na mijn doctoraat, dat zich in het domein elektrochemie situeerde, startte ik in OCAS in een totaal ander onderzoeksgebied, namelijk ontwikkeling van nieuwe staalsoorten, waarbij legeringsontwerp en thermomechanische processing centraal stonden. Initieel was ik coördinator onderzoek dieptrekstalen, nadien programmaleider voor het onderzoek hoge sterkte stalen, vervolgens departementshoofd substraatontwikkeling, en sinds 2003 directeur van OCAS.
We zijn verantwoordelijk voor het staalonderzoek voor alle industriële niet-automobiel toepassingen van staal, en dit voor zowel de productontwikkeling (legeringen en coatings) als het applicatieonderzoek (toepassingen en co-engineering met klanten).
OCAS werd de laatste jaren uitgebouwd tot een team van 145 personen, waaronder 75 vorsers van alle slag (ingenieurs, fysici en scheikundigen) en nationaliteiten (een tiental). Sinds 2010 ben ik behalve voor het R&D centrum OCAS ook verantwoordelijk voor de zusterbedrijven Finindus, een investeringsmaatschappij gericht op innovatieve bedrijven in de metaalsector, en I-SenS, een vastgoedvennootschap en dienstenbedrijf dat verschillende R&D centra onder zijn klanten telt. Zoals je merkt een heel verscheiden pallet aan taken en het geheel vormt dan ook een bijzonder gevarieerde job.
De diverse richtingen die je met dit diploma uit kon. In alle eerlijkheid ook omdat ik de definitieve specialisatierichting nog even kon uitstellen: ik kon namelijk op de leeftijd van 18 jaar niet kiezen tussen een aantal wetenschappelijke disciplines die me allen bekoorden.
De ingenieursopleiding heeft me alleszins veel voldoening geschonken, onder meer door de brede aanpak, het leggen van verbanden, de technisch-wetenschappelijke methodiek, het presteren onder druk. Dit alles is me vanzelfsprekend in mijn job als industrieel R&D verantwoordelijke meer dan eens van pas gekomen.
Naast een aantal productontwikkelingen uit het begin van mijn carrière, die industrieel en qua opbrengsten zeer succesvol waren, is er de gestage groei van het onderzoekscentrum, de tewerkstelling die gecreëerd werd, de klantentevredenheid en de uitbouw van een infrastructuur die vrij uniek is.
Aan jonge mensen met interesse voor wetenschap en technologie zou ik vandaag alleszins de raad geven de studies burgerlijk ingenieur aan te vatten. Je kan er diverse richtingen mee uit. Tal van boeiende professionele parcours liggen binnen handbereik, met heel wat mogelijkheden tot zelfontplooiing. Als hard werken en doorzettingsvermogen je niet vreemd zijn en wetenschap boeit je, kan je dus het verschil maken. Ingenieurs creëren, leveren concepten aan, realiseren in de praktijk. Dit alles betekent dat er uit de job heel veel voldoening te halen is. Niet twijfelen dus, maar doen !
Voor mijn doctoraat heb ik een stage in Frankrijk gedaan, en zo’n buitenlandse ervaring is toch bijzonder vormend en leerrijk op meerdere vlakken. Ik zou het iedereen aanbevelen even andere horizonten op te zoeken.